พุทธมณฑลอีสาน จ.ขอนแก่น
พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น
มีชื่อที่เรียกเป็นทางการแบเต็มๆว่า"พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 84 พรรษา"ตั้งอยู่ที่หนองอีเลิง ติดถนนเลี่ยงเมืองทางด้านทิศเหนือของจังหวัดขอนแก่น ซึ่งที่ดินดังกล่าวเป็นที่สาธรณะประโยชน์ บนเนื้อที่ 1,174 ไร่ 80 ตารางวา อยู่ในเขตของตำบลศิลาและตำบลสำราญ อำเภอเมืองขอนแก่น
ที่มาของการจัดสร้าง พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น นี้สืบเนื่องมาจาก
เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ 2547 คณะรัฐมนตรีได้เห็นชอบให้มีการจัดตั้งสถานที่ทางพุทธศาสนาที่มีลักษณะเดียวกับพุทธมณฑลในส่วนภูมิภาคให้แพร่หลายมากยิ่งขึ้น และประกอบกับมติของมหาเถรสมาคม(9 กันยายน พ.ศ 2548)ให้มีการจัดสร้างพุทธมณฑลจังหวัดขึ้น เพื่อเป็นโครงการร่วมเฉลิมฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในปี พ.ศ 2549 ด้วยงบประมาณทั้งสิ้น 262,500,000 บาท ระยะเวลาก่อสร้าง 5 ปี(พ.ศ 2554-2558)
ดังนั้น จังหวัดขอนแก่นและคณะสงฆ์จังหวัดขอนแก่น จึงได้จัดสร้าง พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น ขึ้น
โดย พุทธมณฑล ที่จะจัดสร้างขึ้นนั้น เป็นสถานที่สำคัญทางพระพุทธศาสนาที่มีลักษณะเดียวกับพุทธมณฑล ที่จังหวัดนครปฐม
ซึ่งสามารถใช้เป็นที่ประชุม อบรม สัมนา และปฏิบัติธรรม ของพระภิกษุสงฆ์ ประชาชน และหน่วยงานภาครัฐ เอกชน นักเรียนนักศึกษาและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ขนาดใหญ่ ซึ่งจะช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของจังหวัดทั้งด้านการท่องเทียวและเศรษฐกิจในฐานะศูนย์กลางของกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางได้อีกทางหนึ่ง
องค์ระพุทธศากยมุนีศิริมงคล เป็นชื่อขององค์พระประธาน ปางลีลา หล่อด้วยสำริด(เป็นพระประธานลักษณะเดียวกันกับที่จังหวัดนครปฐม)มีความสูง จากฐานบัวถึงยอดเกศโมฬี ที่ 20.90 เมตร หากรวมกับตัวอาคารที่ประดิษฐานองค์พระประธานแล้วจะมีความสูงถึง 33.60 เมตร ซึ่งตัวอาคารนี้มีพื้นที่ถึง 2,400. ตารางเมตร ตัวอาคารที่เป็นฐานพระประธานนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากพระธาตุขามแก่นกรุด้วยหินอ่อนสีชมพูทั้งตัวอาคาร พื้นปูด้วยหินแกรนิต ดูแล้วสวยงามเป็นอย่างยิ่ง
พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น แห่งนี้นอกจากจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ของจังหวัดขอนแก่นและจังหวัดใกล้เคียงแล้ว ยังจะเป็นสถานที่ที่สำคัญสำหรับใช้ประกอบพิธีมงคลสำคัญต่างๆในภายภาคหน้า อีกทั้งยังเป็นแหล่งอบรบศึกษาธรรมะ และปฏิบัติธรรมแก่พุทธศาสนิกชนทั่วไป เป็นศูนย์รวมและยึดเหนียวจิตใจของชาวพุทธในจังหวัดขอนแก่น จังหวัดใกล้เคียง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในปะเทศ และชาวพุทธทั่วทุกมุมโลก
ที่มาของการจัดสร้าง พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น นี้สืบเนื่องมาจาก
เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ 2547 คณะรัฐมนตรีได้เห็นชอบให้มีการจัดตั้งสถานที่ทางพุทธศาสนาที่มีลักษณะเดียวกับพุทธมณฑลในส่วนภูมิภาคให้แพร่หลายมากยิ่งขึ้น และประกอบกับมติของมหาเถรสมาคม(9 กันยายน พ.ศ 2548)ให้มีการจัดสร้างพุทธมณฑลจังหวัดขึ้น เพื่อเป็นโครงการร่วมเฉลิมฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในปี พ.ศ 2549 ด้วยงบประมาณทั้งสิ้น 262,500,000 บาท ระยะเวลาก่อสร้าง 5 ปี(พ.ศ 2554-2558)
ดังนั้น จังหวัดขอนแก่นและคณะสงฆ์จังหวัดขอนแก่น จึงได้จัดสร้าง พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น ขึ้น
โดย พุทธมณฑล ที่จะจัดสร้างขึ้นนั้น เป็นสถานที่สำคัญทางพระพุทธศาสนาที่มีลักษณะเดียวกับพุทธมณฑล ที่จังหวัดนครปฐม
ซึ่งสามารถใช้เป็นที่ประชุม อบรม สัมนา และปฏิบัติธรรม ของพระภิกษุสงฆ์ ประชาชน และหน่วยงานภาครัฐ เอกชน นักเรียนนักศึกษาและเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ขนาดใหญ่ ซึ่งจะช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของจังหวัดทั้งด้านการท่องเทียวและเศรษฐกิจในฐานะศูนย์กลางของกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางได้อีกทางหนึ่ง
องค์ระพุทธศากยมุนีศิริมงคล เป็นชื่อขององค์พระประธาน ปางลีลา หล่อด้วยสำริด(เป็นพระประธานลักษณะเดียวกันกับที่จังหวัดนครปฐม)มีความสูง จากฐานบัวถึงยอดเกศโมฬี ที่ 20.90 เมตร หากรวมกับตัวอาคารที่ประดิษฐานองค์พระประธานแล้วจะมีความสูงถึง 33.60 เมตร ซึ่งตัวอาคารนี้มีพื้นที่ถึง 2,400. ตารางเมตร ตัวอาคารที่เป็นฐานพระประธานนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากพระธาตุขามแก่นกรุด้วยหินอ่อนสีชมพูทั้งตัวอาคาร พื้นปูด้วยหินแกรนิต ดูแล้วสวยงามเป็นอย่างยิ่ง
พุทธมณฑลอีสาน จังหวัดขอนแก่น แห่งนี้นอกจากจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ของจังหวัดขอนแก่นและจังหวัดใกล้เคียงแล้ว ยังจะเป็นสถานที่ที่สำคัญสำหรับใช้ประกอบพิธีมงคลสำคัญต่างๆในภายภาคหน้า อีกทั้งยังเป็นแหล่งอบรบศึกษาธรรมะ และปฏิบัติธรรมแก่พุทธศาสนิกชนทั่วไป เป็นศูนย์รวมและยึดเหนียวจิตใจของชาวพุทธในจังหวัดขอนแก่น จังหวัดใกล้เคียง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในปะเทศ และชาวพุทธทั่วทุกมุมโลก
ขอขอบคุณข้อมูลจาก:วารสารกรมโยธาธิการและผังเมือง:สำนักงานโยธาธิการและผังเมืองจังหวัดขอนแก่น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น